จิต(ใต้)สำนึก

บางครั้ง ก็รู้สึกเบื่อหน่ายตัวเองที่เป็นอยู่เหลือเกิน
ต้องคอยทำตามคำพูดของคนอื่นมากมาย จนไม่มีเวลาที่จะสนใจตัวเอง
เฝ้าเก็บงำทุกความรู้ึสึกมากมายไว้ข้างในจิตใจ
ทำไมน่ะเหรอ
อาจเป็นเพราะสายตาแห่งความคาดหวังที่ได้รับมาตั้งแต่เด็ก
ไม่อาจทำอะไรตามใจตัวเองได้
รู้สึกดีใจหรือเสียใจก็เก็บเอาไว้จนเป็นนิสัยติดตัว
ไม่รู้สิ
อาจเป็นเพราะไม่กล้าที่จะตัดสินใจต่อสู้ด้วย
ได้แต่ยอมรับและก้มหน้าก้มตาทำไปตามคำสั่ง